Писав им про Черник, а из Лōпушанкōв аналоґічна ситуація. Историчных данных фактично ни є. У разных жерелах споминат ся 1645. рӯк, ги рӯк, кōй ся споминат село, айбо пӯдтвердити’м исе ни годен.
У 1765. рōцї Лōпушанка туй Черник споминавут ся, ги хуторы Стрōйна. У архівных данных село ся споминат ги «Lombos (Brusztópatak, Brusztov)».
У 1791. рōцї греко-католицькым священиком став Иван Мигович, котрый вів службу и жителям Лōпушанкы. У 1797. рōцї у селі жило 14 чōлōвік.
У 1786. рōцї у Лōпушанцї были три хыжі, жили там три родины. Вшитко людий было 21. 1. чōлōвік ни быв ōфіціально зареґістрованым. За сімейным станом 4. были женаті, 6 ниженатых.
Як ся міняла люднōсть?
У 1869. рōцї жило 60 чōлōвік, а пак по роках:
– 1880. – 47. чōлōвік;
– 1890. – 71.чōлōвік;
– 1900. – 72 чōлōвік;
–1910. – 87. чōлōвік
У Лōпушанцї, за вшиткый час, євреї ся ни посиляли (ōфіціально).
Верну ся до перепису 1880 рōку.
За результатами вшитко людий было 47, 44 из них Русины, а троє мадяре, айбо за релиґіозными даными, вшиткі 47 чōлōвік были греко-католиками. 16 людий Лōпушанкы были писемнї.
Но были пак и католикы. У 1910. рōцї быв записанный єден католик, у 1930. – 4 католикы и єден из якōвсь иншōв, у 1941. – 6 католикӯв.
У 1930. рōцї, из 141 чōлōвік 47 были ниписемнї, а 38 кӯнчили хыба єден класс. 18 чōлōвік выдходило 4 класӯв, 28 – 6 класӯв, 8 – 8 класӯв, а 2 дїти кӯнчило 4 класы старшōй школы.
У 1941. рōцї у селі было 6 католикӯв и 167 греко-католикӯв. Быв туй єден словак и 2 мадяре. Чилядь ходила у цирькōв до Стрōйна (так и чилядь Черника). У церковных метриках греко-католицькōй церквы Стрōйна, записовали ся вшиткі хрещенї, вінчанї и умерші из Лōпушанкы. Айбо выд 1926. рōку, у центрі села, была звӯнниця. Звӯн выдлила ужгородська фірма «Акорд». На звōнї пише: «БОЖЄ! СОХРАНЫ НАШОЄ СЄЛО ОТ ВСЯКЫХ БІДЪ»
У сись час село было выднесено до Дōвжанського ōкружного нотаріату, Свалявського ōкругу.
У языкōвōму переписї, люди указовали рӯдну бисїду и иншу кōтру знавут. Результат: мадярська – 5, нїмицька – 3, словацька – 1, русинська – 172.
Сякі історичнї данї про Лōпушанку. Мало іх, айбо исе є історична правда, кōтру маєме тямити, бо и наші малі села мавут велику цїннōсть!